RECOLLECT OUR SCRAPED KNEES

Artist statement

Samengevoegde flarden vormen binnen één beeld nieuwe herinneringen. Terugkijkend op onze jeugd merken we dat herinneringen niet altijd waarheid zijn. We reconstrueren, voegen samen of laten weg. In deze serie heb ik dit bijzondere fenomeen onderzocht, door terug te kijken op mijn eigen jeugd. Daarbij ben ik ingegaan op universele thema’s als zien en gezien worden.

Door oude foto’s op te diepen, samen te voegen en te schilderen, wil ik warme maar ook harde beelden creëren. Op deze manier ben ik opzoek naar verhalen die de emotie van herkenning oproepen. De toeschouwer krijgt hierin de plaats van de eeuwige observator, die zich bevindt in een situatie waar hij eigenlijk geen onderdeel van uitmaakt. Tegelijk zit er in de schilderijen een uitnodiging. Door delen open te laten, wil ik de kijker de ruimte geven om in het werk te stappen. Dit verwarrende spel tussen horen bij, en het zijn van een buitenstaander is iets wat mij ontzettend intrigeert.

De ambacht van het schilderen laat toe dat proces zichtbaar blijft in de werken. Het opbouwen, zoeken, uitwerken, of openlaten versterkt hierin de zoektocht naar verhaal. Wat heb je te zeggen, en wie is daar onderdeel van? Wie ziet jou en wil je dat eigenlijk wel?